maandag 24 oktober 2011

Boekbespreking: 'Elke dag mindfulness'

Rob Brandsma is van vóór de hype. Al jarenlang is hij mindfulnesstrainer en schrijft hij boeken over het onderwerp. Daar is nu weer een prachtig exemplaar bij gekomen: ‘Elke dag mindfulness’. Een boek dat rust geeft en je helpt de realiteit te aanvaarden

Is het de toon? De korte, duidelijke zinnen, het begrip dat uit de teksten spreekt voor de ‘condition humaine’, het feit dat we allemaal tekortschietende wezens zijn en onze opdracht is om dat te leren aanvaarden?

Misschien moet ik het allemaal niet gaan analyseren. Feit is dat het boek Elke dag mindfulness mij iets doet. En dat het lastig is om het te recenseren. Omdat ik er zo in verdiept raak dat ik alleen maar wil doorlezen. Omdat ik bij elk hoofdstukje, elke overdenking ook weer wil stoppen om de woorden tot me door te laten dringen.

Mindfulness is iets wat je moet ervaren, maar psycholoog Rob Brandsma vond een manier om de ervaring zo dicht mogelijk te benaderen. Elke pagina van zijn boek bevat een overdenking (vaak een citaat van iemand anders) en daarbij plaatst Brandsma in een korte columnachtige stijl zijn eigen opmerkingen. Toegankelijk, begrijpelijk en overzichtelijk. Een willekeurige pagina:

‘“Zou moeten”, is een stok waarmee we onszelf slaan (citaat van Cheri Huber). Bitter. Dat is de smaak in de mond wanneer je jezelf verwijt dat een andere keuze beter was geweest. Maar bekijk het eens op deze manier: als je vooraf zou hebben geweten dat die keuze beter was geweest, zou je het dan hebben gedaan? Het antwoord is natuurlijk ja. Niemand kiest bewust slecht voor zichzelf. Niemand doet zichzelf bewust iets onprettigs aan. Als je het geweten had, had je het wel anders gedaan.

Had je een keuze? Nee. Je wist niet beter. Achteraf gezien lijkt het alsof je een keuze had, maar het was niet zo.

Met het idee dat een andere keuze beter was geweest, geef je jezelf er dus onterecht van langs. Op het moment van kiezen, besefte je immers niet dat er een andere en betere keuze mogelijk was.

Bitterheid is niet behulpzaam. Het is een stok die je niet helpt om et de volgende keer beter te doen. Bitterheid schept geen goede atmosfeer om te leren. Het doet ons krimpen, in plaats van groeien. Als er iets onprettigs gebeurt en je stapelt daarbovenop zelfverwijt, dan staat het 2-0. Maak van jezelf geen verliezer’.

Een boek om altijd bij de hand te hebben en open te slaan als je het even niet meer weet of wanneer je gewoon even wat bemoedigende woorden nodig hebt of hulp bij het aanvaarden van dat wat er is, ook al had je het graag anders gehad.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten