donderdag 3 januari 2013

Loslaten

Bij loslaten kan er de neiging zijn om het object waaraan vastgehouden wordt (bijvoorbeeld een gedachte), te gaan loslaten. Hoewel dit mogelijk is kan echter op die manier de fixatie op het object ook juist toenemen.

Via mindfulness kan loslaten ook anders benaderd worden door niet zozeer het object waar aan vastgehouden wordt te willen loslaten, maar door de aandacht te laten zijn bij wat er gebeurt.

Door te laten-zijn bij wat er gebeurt wordt de aandacht min of meer afgeleid van de fixatie naar hetgeen dat gebeurt, waardoor het object van fixatie min of meer achtergelaten en losser gelaten wordt. Op deze manier kan er gebruik gemaakt worden van de natuurlijke eigenschap dat aandacht is bij de gewaarwordingen die plaatsvinden indien we dit toelaten en niet in de weg zitten.

Omdat fixatie dit in de weg kan zitten kan het nodig zijn om de fixatie eerst enigsinds te ontspannen. Na het herkennen van fixatie, wordt de situatie toegelaten en enigsinds ontspannen, waardoor het aandachtsveld groter kan worden en dit ook natuurlijk optredende gebeurtenissen zoals de sensaties van het ademhalen kan omvatten naast het object van fixatie (zoals gedachten of emoties). Wellicht vinden er nog processen plaats waarbij de aandacht weer naar het gedachtenprocessen/emotie getrokken wordt. Omdat echter nu ook de ademhaling in het aandachtsveld aanwezig is, kan hiervan gebruik gemaakt worden om meer los te komen van het object van fixatie door de aandacht hier meer bij te laten zijn en het object van fixatie meer achter te laten. Het object van fixatie is nog wel min of meer in het aandachtsveld maar de aandacht is meer bij de sensaties van het ademhalen. In plaats van op een gefixeerde manier aanwezig te zijn waarbij men verstrict is in mentale processen, kan er nu meer vanuit mindfulness verder gegaan worden waarbij de aandacht kan zijn bij wat er gebeurt.

Er zijn hierbij ook andere opties. De aandacht kan na enige ontspanning of andersinds geopend te zijn (bijvoorbeeld via laten zijn) wat meer bij het object van fixatie gelaten worden en wat minder bij de sensaties van het ademhalen. Doordat het object van fixatie minder vastgehouden wordt (tenopzichte van het verstrict zijn erin) kan dit object ook veranderen. Doordat het object verandert, wordt dit object minder als werkelijk (het wordt bijvoorbeeld minder geidentificeerd met een ander persoon of object) en meer als een gedachte of mentale gebeurtenis gezien, waardoor het makkelijker losgelaten kan worden. Het voordeel van deze laatste manier is dat het loslaten en ook het oplossen van bijvoorbeeld een gedachte gebeurt terwijl de aandacht daar meer bij is.







Geen opmerkingen:

Een reactie posten