Mindfulness-Based Compassionate Living (MBCL)

Compassie (of mededogen) is het vermogen om ons betrokken te voelen bij pijn en lijden, zowel van onszelf als van anderen. Het gaat samen met de wens deze pijn en dit lijden te verlichten en de bereidheid daarin verantwoordelijkheid te nemen. Het is een algemeen menselijke eigenschap, die bij ieder in aanleg aanwezig is, maar die vaak om allerlei redenen niet tot bloei gekomen is. Gelukkig kan compassie door beoefening wel ontwikkeld en verdiept worden en dat is het doel van compassietraining. Terwijl medelijden vooral gepaard gaat met angst en sentimentaliteit, vraagt compassie om moed en ruimhartigheid. Beoefening van zelfcompassie is niet egocentrisch maar zorgt juist voor een gezonde relatie met onszelf en voor een grotere empathie en openheid naar anderen toe.

Voor wie?
Veel mensen met langdurige of terugkerende gezondheidsproblemen, van welke aard ook, hebben een lage dunk van zichzelf en gaan gebukt onder zelfverwijt of schaamte. Zij kunnen somber, angstig, hunkerend, boos of wantrouwend in de wereld staan en moeite hebben om warme gevoelens voor zichzelf en anderen te ervaren. Zij kunnen vluchten in isolement of zich storten in bezigheden of relaties die hen niet echt voldoening geven. Gesprekstherapieën bieden niet altijd een oplossing. Soms geven zij wel inzicht maar bereiken onvoldoende het ervaringsniveau (Ik snap het wel, maar voel het niet.) Juist dan valt compassietraining te overwegen, waarin oefeningen aangeboden worden om meer warmte, geborgenheid, acceptatie en verbondenheid met zichzelf en anderen te ervaren.

Erik van den Brink en Frits Koster hebben bij Lentis Groningen een groepsgerichte verdiepingscursus opgezet voor hen die reeds een cursus MBSR of MBCT hebben gevolgd. Dit programma bestaat uit acht sessies en één extra oefen- of stiltesessie. Deze Compassietraining of Mindfulness-Based Compassionate Living (MBCL), biedt een vervolgtraject voor hen die ondervonden hebben dat de cursus MBSR/MBCT hen goed heeft gedaan, maar ook moeite hebben deze in hun leven te integreren en daarbij een milde, vriendelijke houding te ontwikkelen.

Ook onder hulpverleners, die de heilzame werking van mindfulnessbeoefening ontdekt hebben, persoonlijk en/of professioneel, ontstaat in toenemende mate een behoefte aan verdieping. De groeiende werkdruk in de moderne (G)GZ gaat niet zelden gepaard met ‘compassiemoeheid’ naar cliënten en een tekortschietende zelfcompassie. Aan de vraag om de Compassietraining in zijn geheel ook aan hulpverleners aan te bieden, geven wij dan ook graag gehoor.

Doel

• Het op ervaringsniveau kennismaken (als deelnemer) met het volledige programma van de compassietraining
• Het verdiepen van de eigen mindfulnessbeoefening met compassiegerichte perspectieven.

Inhoud
Naast het verder trainen van mindfulness komt het volgende aan bod:

• Het valideren van pijn en lijden.
• Hoe ons brein en organisme is geëvolueerd om ons te helpen overleven.
• ‘Waar we niet voor gekozen hebben is niet onze fout’.
• Inzicht in de drie centrale emotieregulatiesystemen.
• Hoe de emotieregulatiesystemen uit balans kunnen raken door invloeden van buitenaf, maar ook van binnenuit, bijvoorbeeld door schaamte, zelfkritiek en ‘de innerlijke pestkop’.
• Hoe mentale voorstellingen de emotieregulatiesystemen kunnen beïnvloeden en hoe training in compassie en de ontwikkeling van een ‘innerlijke helper’ de balans helpen herstellen.
• Tend & befriend: een vierde reactie op stress, naast fight, flight & freeze.
• Drie antidota tegen zelfhaat, zelfisolatie & over-identificatie: respectievelijk self-kindness, common humanity & mindfulness.
• Het ontwikkelen van de compassie-modus door oefeningen in compassievol motiveren, aandacht geven, voelen, redeneren, verbeelden, spreken en handelen.

Klik hier voor het aanbod MBCL-trainingen

Hoe rijker, hoe minder compassie

We geven minder om anderen naarmate we rijker worden. Mensen met een hogere sociale status gedragen zich asocialer en tonen minder compassie dan mensen die minder aanzien of geld hebben, blijkt uit onderzoek van de universiteit van Californië in het Amerikaanse Berkeley.

Psycholoog Paul Piff ontdekte samen met een groep wetenschappers dat hebzucht rijkere mensen verblindt. De resultaten werden in februari in 'Proceedings of the National Academy of Sciences' (PNAS) gepubliceerd. Middels zeven verschillende onderzoeken keek het team naar de vraag of sociale klasse - gemeten door rijkdom, beroepsprestige, en onderwijs- invloed heeft op ethische kwesties.

Verkeer en wisselgeld
Zo werd het gedrag van bestuurders van dure auto's op een druk kruispunt bestudeerd. Mensen in luxe auto's hielden zich minder aan de regels dan bestuurders van auto's die goedkoper waren. Zowel mannen als vrouwen in luxe wagens sneden anderen vaker af. Ook stopten bestuurders van de dikke wagens beduidend minder vaak voor voetgangers bij een zebrapad dan de rest van het verkeer.

Nu zijn bestuurders van dure wagens wel eens vaker een doorn in het oog, dus ging het onderzoeksteam van Piff een stapje verder. Wat zouden deze rijkere automobilisten doen als ze bij een winkel stopten waar ze teveel wisselgeld terug zouden krijgen? De tests wezen uit dat de rijkere onderzochte groep eerder geneigd was om het geld te houden en niets te zeggen. Mensen met minder inkomen zouden het teveel gegeven geld eerder terug geven.

Leidt egoïsme tot welvaart?
Om erachter te komen of egoïsme tot welvaart leidt (in plaats van andersom), onderzocht het team van Piff het gevoel van sociale klasse. Deelnemers aan het onderzoek moesten een puur minuten lang zichzelf vergelijken met mensen die er financieel beter of slechter voor stonden dan zij. Vervolgens mochten ze uit een pot met snoep zoveel mee naar huis nemen als ze zelf wilden.

Ook werd hen verteld dat de overgebleven snoep uitgedeeld zou worden aan kinderen in een nabij gelegen ziekenhuis. Deelnemers die tijdens de test hadden overwogen hoeveel beter zij het hadden dan anderen, pakten aanzienlijk meer snoep uit de pot en lieten minder achter voor de kinderen.

In een ander onderzoek werd deelnemers gevraagd om naar twee video's te kijken terwijl hun hartslag op een monitor werd bekeken. De ene video ging over klussen en de andere ging over kinderen met kanker. Na het bekijken van beiden video's werd de deelnemers gevraagd hoeveel medelijden ze voelden tijdens het zien van de beelden.

Ook werden er vragen gesteld over de sociale achtergrond van de deelnemers door het onderwijsniveau en het inkomen van hun familie de bespreken.

De resultaten toonden aan dat deelnemers aan de onderkant van het spectrum, met minder inkomen en opleiding, vaker een gevoel van medelijden hadden tijdens het bekijken van de video over kankerpatiënten. Bovendien vertraagde hun hartslag tijdens het zien van de video over kanker, een reactie van het lichaam die geassocieerd kan worden met meer aandacht voor de gevoelens van anderen.

Vrijheid en onafhankelijkheid 
Uit alle onderzoeken van Piff en zijn team blijkt dat rijkere mensen zich minder herkennen in de emoties van anderen en de mensen waar ze mee te maken krijgen weinig aandacht schenken. Maar wat is hier de verklaring voor?

Waarom zouden rijkdom en status gevoelens van medeleven verminderen? Je zou denken dat een gebrek aan middelen eerder zou leiden tot egoïsme. Piff en zijn onderzoeksteam vermoeden dat het antwoord te vinden is in hoe overvloed ons een gevoel van vrijheid en onafhankelijkheid geeft. Hoe minder we moeten vertrouwen op anderen, des te minder houden we ons bezig hun gevoelens. En dit leidt tot een egocentrische houding.

Een andere reden is onze houding ten opzichte van hebzucht. Piff en zijn collega-onderzoekers ontdekten dat rijkere mensen eerder de neiging hebben om in te stemmen met het idee dat hebzucht te rechtvaardigen en moreel te verdedigen is. Hebzucht zou goed zijn. En dan blijft er weinig over van verantwoord ethisch gedrag of compassie.

Bron: Trouw.nl

De helende kracht van acceptatie

Vinden Door Te Stoppen Met Zoeken

Dit gaat verder dan de kracht van gedachten en intentie!

Heel veel mensen zitten vast in een relatie, een baan, hun familie, hun lijf of in hun hoofd. Ze zijn voordurend in gevecht met de realiteit. Ze zijn ongelukkig met de omstandigheden waarin ze leven en wachten en hopen tot hun leven ooit weer aangenamer zal worden. Maar waarom wachten op een beter leven, als werkelijk positieve verandering binnen handbereik ligt. De sleutel ligt niet in het leren veranderen van wat is, maar juist in het leren willen wat er is.

In De helende kracht van acceptatie laat Annemarie Postma zien waarom het zo belangrijk is om bewust te leven vanuit omaming van de realiteit. Want hoe vaak lukt het jou om een week - of een dag - in volkomen acceptatie te leven met je leven zoals het nu is, en met jezelf zoals je nu bent?

Annemarie ontdekte de helende werking die van werkelijke acceptatie uitgaat. Acceptatie van het hier-en-nu neemt je innerlijke blokkades weg zodat er nieuwe energie vrijkomt om je leven op je eigen krachtige manier vorm te geven. Met dit boek biedt Annemarie de sleutel voor persoonlijke verrijking en transformatie en ontsluit ze de geheimen van het krachtige scheppingsprinciep: ACCEPTATIE!