donderdag 27 oktober 2011

Accepteren en loslaten

Je hoeft niet alles in de hand te hebben...

Loslaten betekent dat je niet blíjft piekeren over wat er in je leven gebeurt, of over beslissingen die je moet nemen. Aanvaarden dat iets is, zoals het is. Maar ook letterlijk de spullen opruimen die je al zolang niet meer nodig hebt. Ook dat geeft rust.

De kern van loslaten is: de onvolkomenheid van het leven accepteren en realistisch onder ogen zien hoe weinig macht je hebt over je levensgeluk. Een mens kan zijn leven niet volledig bestieren en heeft niet alles in de hand. En dat hoeft ook helemaal niet.

Loslaten begint dus met je met je te realiseren dát je iets beter los kunt laten. Een situatie, een gebeurtenis of een herinnering die je vooral pijn oplevert, of spanning. Door er eindeloos in je hoofd mee bezig te blijven, houd je ook de negatieve gevoelens vast. Maar je kúnt de dingen vaak niet eigenhandig veranderen. Hooguit enigszins beïnvloeden, maar zelfs dat is vaak twijfelachtig. Het enige dat je wél kunt doen, is het loslaten.

Geef je verzet op. Zolang je je met alle macht probeert te verzetten tegen de dingen zoals ze zijn, en heel hard blijft werken om de zaken tóch te proberen naar je hand te zetten, kun je niet loslaten. Dan kan het alleen al een klein beetje bevrijdend werken als je tegen jezelf zegt: zo is het nu. Dit is wat er is. Hier moet ik het nu even mee doen. Als je je verzet opgeeft (en dus in feite je vlucht voor de realiteit van de situatie), creëer je ruimte in je geest en ontspanning.

Loslaten is niet wegstoppen. Van wat je wegstopt, houd je last, maar vaak onbewust. Als het er via de bewuste weg niet uit mag, gaat het ondergronds. Dan krijg je bijvoorbeeld lichamelijke klachten of slaap je slecht. Als je iets wegstopt, ben je eigenlijk nog in verzet. De onderliggende gedachte is: ik wil dit niet! Dus moet het weg en wel zo snel mogelijk. Aan werkelijk loslaten gaat acceptatie vooraf. Je kunt het wel niet willen, maar het ís er gewoon. Zie het onder ogen. Probeer er niks van te vinden, probeer er niks mee te hoeven.

Perfectie hoeft niet. Zolang je in je hoofd bezig blijft met eindeloos tegen elkaar afwegen van mogelijkheden, van jezelf eist dat je de allerbeste beslissing moet nemen en daarin naar perfectie streeft, wordt het moeilijk een beslissing te nemen en op te houden met piekeren en twijfelen daarover. Maar als je kunt leren loslaten dat alles perfect moet, als je kunt besluiten dat goed genoeg ook goed is, dan kun je op een gegeven moment ophouden met de maalstroom in je hoofd. Je mag de keuze maken die op dit moment het meest reëel is of het beste bij je past. Het gaat alleen maar over nu. Je kunt niet alles overzien, niet in de toekomst kijken. Misschien moet je een gemaakte keuze weer een keer herzien. Het zij zo.

Laat je verwachtingen los. We verwachten zoveel van onszelf, onze kinderen, onze partner, ‘het leven’. Het leven wordt eenvoudiger als we wat van die hooggespannen verwachtingen los kunnen laten. Dat neemt veel druk weg.

Als je loslaat, houd je op met energie in iets steken. Je houdt op het te voeden. En daardoor kan het je op den duur niet meer in zijn greep houden.

Vereenvoudigen betekent soms ook in letterlijke zin loslaten. Als je opruimt is het zaak om de spullen die je niet meer nodig hebt of die niet meer belangrijk zijn te kunnen loslaten. Ook dat geeft ruimte in je hoofd.
http://www.simplifylife.nl

Geen opmerkingen:

Een reactie posten